Ouderparticipatie
Op basisscholen is het van belang om de ouders van de basisschoolleerlingen te betrekken bij de ontwikkeling van hun Nederlandse woordenschat. Het ouderparticipatie project wordt uitgevoerd in de school van het kind. Het project legt connecties tussen Nederlandse taallessen aan volwassenen en participatie van ouders in scholen.
Cursus
De ouders leren over het onderwijs in Nederland, hun rol als ouder en andere praktische zaken die de participatie en integratie van deze ouders in de samenleving vergroten. De cursus kan op ieder moment aangepast worden op de wensen van de school.
Door dit project krijgen ouders inzicht in het Nederlandse onderwijssysteem en kunnen zo beter de schoolloopbaan van hun kinderen volgen en ondersteunen.
Resultaten:
- Ouders betrekken bij de ontwikkeling van hun Nederlandse woordenschat.
- Doel: Contact tussen de ouders, de school en het kind bevorderen binnen een ongedwongen sfeer.
- Verbinden: Alle ouders willen graag weten wat hun kind leert in de klas en wat zij kunnen bijdragen thuis. Alle leerlingen willen graag laten zien aan hun ouders wat ze leren op school.
- Toename pedagogische competentie en zelfvertrouwen
- Inzicht in schoolverwachtingen
- Vaardiger worden in het omgaan met schoolse taken
- Meer betrokken bij de leeromgeving van hun kind
- Meer betrokken bij de leefomgeving van hun kind
- Het gebruik maken van positieve ondersteuning
- Kwaliteit omgang ouders en kinderen neemt toe
- Kinderen worden thuis gestimuleerd en ondersteund
- Het welbevinden van kinderen is toegenomen door betrokkenheid van de ouders

Opbouw lessen
- De cursus bestaat uit 3 blokken van 5 lessen.
- De lessen worden gegeven door een Nt2-docent van JAR.
- Elke les duurt 90 tot 120 minuten (in overleg)
- Modules
1: Op school (5 lessen)
2: Ondersteunen en ontwikkelen (5 lessen)
3: zorg en vervolgonderwijs (5 lessen)
Review
Directeur de Paperclip, mede-bedenker van het programma, Barbara Koster
Ouders/ verzorgers van niet Nederlandse afkomst hebben veelal taallessen gevolgd of volgen deze voor hun verplichte inburgering. Hiermee kunnen zij zich dan in het Nederlands aardig redden.
Op het moment dat hun kinderen naar school gaan, krijgen zij te maken met het Nederlandse onderwijssysteem. Uit ervaring weten wij dat dit een heel ander systeem is dan dat deze ouders zelf gewend zijn in het land van herkomst. Veel wat voor ons als bijna vanzelfsprekend is of lijkt is voor deze ouders echt onbekend. Wordt er in de onderwijssituatie van hun kind gesproken over bijvoorbeeld groepen of klassen? Wat moet ik doen als mijn kind ziek is? Wat gebeurt er tijdens een gymles? Hoe kan ik participeren als het om ouderbetrokkenheid gaat? Wat is een MR of OR? Wat doen deze mensen, zou ik daar ook iets in kunnen betekenen?
Dit zijn geen onderwerpen die tijdens de inburgeringcursussen aan bod komen. De Paperclip en JAR zijn hierover met elkaar in gesprek gegaan. Uiteindelijk heeft het geresulteerd, in een subsidieaanvraag, bij de Gemeente Dijk en Waard, die het mogelijk heeft gemaakt om met een pilot te starten. Hiervoor hebben we een eerste opzet gemaakt over hoe wij dachten dat bijeenkomsten met ouders, veelal moeders eruit zouden kunnen zien.
Enthousiast gingen we hier op De Paperclip mee van start. Vanuit JAR werd een docent beschikbaar gesteld en een oud-collega van de basisschool werd gastvrouw. Dit bleek een succesvolle samenwerking. De docent kon haar focus leggen op het taalaanbod en de gastvrouw kende de ins en outs van de schoollocatie van de deelnemers.
Het bleek maatwerk, veel schaven en schuren, maar vooral luisteren naar de behoefte vanuit de groep. Met heel veel plezier van beide kanten is er in vijftien bijeenkomsten gewerkt aan meer zelfredzaamheid van de deelnemers binnen schoolomgeving van hun kind(eren).
Wat ik terugzie: Makkelijker vragen durven stellen aan een juf of meester, zelf bellen als een kind ziek is en niet door het kind laten bellen, betrokkenheid bij activiteiten waar ook andere ouders van de school bij betrokken worden. Door meer zelfverzekerdheid voelen ouders zich ook meer gezien.
Kortom met betrekkelijk eenvoudige inzet worden deze ouders meer zelfredzaam binnen ons soms toch bijzondere onderwijssysteem. Hiermee kunnen zij hun kind(eren) beter begrijpen en hebben geleerd dat vragen stellen altijd mag!